Krzyk w ciemności

Historia ta wydarzyła się naprawdę, a zaczęła się w sierpniu 1980 r. w Mount Isa w australijskim stanie Queensland. Pastor Michael Chamberlain i jego żona Lindy, członkowie Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, ludzie bardzo religijni, żyjący skromnie, ale szczęśliwie, wybierają się na wakacje z trójką dzieci: dwoma synami i 9-tygodniową córeczką Azarią. Ich celem jest największa skała w Australii Ayers Rock wznosząca się na stepowym płaskowyżu. Chamberlainowie zatrzymują się na kempingu u podnóża skały, odbywają wycieczki, zapoznają się z sąsiadami z innych namiotów. Pewnego wieczoru Lindy widzi dzikiego psa dingo wybiegającego z namiotu, gdzie spała maleńka Azaria. Ma wrażenie, że pies dźwiga w zębach jakieś zawiniątko. Zdjęta złym przeczuciem, rzuca się w stronę namiotu i z przerażeniem stwierdza, że dziecko zniknęło. Zaalarmowani turyści ruszają wraz z Chamberlainami na poszukiwanie Azarii, ale w ciemnościach szybko gubią ślad. Wezwana policja kontynuuje poszukiwania, lecz niemowlęcia nie udaje się odnaleźć. Załamani Chamberlainowie wracają do domu, obwiniając się, że nie upilnowali dziecka. Głęboka wiara pomaga im pokonać rozpacz i pozwala mieć nadzieję, że kiedyś odnajdą swoje dziecko, jeśli nie na tym, to na tamtym świecie. Sprawą tajemniczego zaginięcia Azarii zaczynają interesować się żądne sensacji media. Chcąc ustrzec innych rodziców przed tragedią, jaka ich spotkała, Michael i Lindy chętnie opowiadają swoją historię przed kamerami, udzielają wywiadów prasie. Ludzie początkowo im współczują, ale widząc ich rosnącą popularność i spokój, z jakim mówią o śmierci dziecka, zaczynają snuć najpotworniejsze domysły, rozsiewać plotki, jakoby rodzice sami zamordowali Azarię. Głośno podają w wątpliwość niewinność Chamberlainów, zwłaszcza że sama policja wątpi, aby nawet duży pies był w stanie unieść ważące pięć kilogramów dziecko. Brak wyraźnych dowodów psiej obecności i ślady krwi w samochodzie Chamberlainów każą postawić oboje w stan oskarżenia.